Zachowanie, tj. w tym wypadku bicie młodszego rodzeństwa, jest OBJAWEM. Jeśli chcesz poradzić sobie z takim zachowaniem dziecka, ważne jest, by dotrzeć do jego PRZYCZYN.
Zastanów się, jaka niezaspokojona POTRZEBA stoi za tym zachowaniem lub z jakim PROBLEMEM mierzy się Twoje dziecko.
Zastanów się, czy jest to niezaspokojona potrzeba:
- kontaktu (oznacza to, że dziecku brakuje: bliskości, przytulania, możliwość mocowania się z rodzicami i rodzeństwem, wspólnej zabawy, możliwości przebywania z rówieśnikami);
- akceptacji (zwracaj uwagę na swoje dziecko, zwłaszcza wtedy, gdy wszystko jest OK; potrzeba akceptacji NIE JEST zaspokojona, gdy dziecko jest przytłoczone nadmiarem krytycznych uwag);
- autonomii (tę potrzebę zaspakajasz, gdy pozwalasz dziecku na samodzielność, nie wyręczasz go, nie kontrolujesz, akceptujesz, że dziecko ma swoje sprawy i swoje tajemnice);
- spędzania z nim więcej czasu (dziecko potrzebuje kontaktu jeden na jeden; to ważne, by czasem przebywało Tylko z Tobą: tylko z mamą lub tylko z tatą);
- decydowania i przewodzenia (dziecko nie chce być bezwolnym wykonawcą rozkazów 😉 chce decydować o sobie, o tym. co chce robić i jak długo; chce mieć możliwość proponowania swoich pomysłów np. na spędzanie wolnego czasu i chce, by były one uwzględnione).
Cały czas wspieraj swoje dziecko w nauce radzenia sobie z emocjami. Pamiętaj, że dziecko potrzebuje czasu, by nauczyć się je w sobie rozpoznawać oraz wyrażać je w sposób, który nie krzywdzi innych. Czytajcie książeczki o emocjach, udzielaj wskazówek, jak można wyrażać swoje uczucia. Sam/sama mów o tym, co przeżywasz i jak sobie z tym radzisz (np. Jestem smutna. Idę porozmawiać o tym z tatą. / Zezłościłam się. Muszę wyjść do drugiego pokoju, żeby się uspokoić. itp.).
